Let me sing and I am happy
Korte biografie van Greetje Kauffeld
geschreven door: Klaas Koopman
Toen ze haar veertigjarig jubileum als professioneel muzikant
vierde, werd ze koninklijk onderscheiden tot RIDDER in de ORDE VAN
DE NEDERLANDSE LEEUW, en ontving ze op het NORTH SEA JAZZ FESTIVAL
de prestigieuze BIRD-AWARD.
Muziek was in de jongste jaren van Greetje Kauffeld haar trouwste gezelschap. Hele dagen luisterde ze naar de radio of draaide platen van Doris Day en Frank Sinatra. "Zo heb ik zingen geleerd," zegt ze "Door met hen mee te zingen."
Sinatra en Day waren goede leermeesters. Van de laatste nam Kauffeld het vermogen over om de luisteraar heel dicht te benaderen, te vertederen of te ontroeren. Van The Voice leerde ze fraseren. Ze was er zo mee bezig dat ze de Engelse uitspraak al beheerste voor dat ze de lagere school had doorlopen. Teksten kregen betekenis voor haar en dat is immer zo gebleven. Als dertienjarige zong Greetje Kauffeld voor het eerst op de radio, in het jeugdprogramma Minjon met de Zeeuwse groep Raindrops.
Op 1 februari 1957 werd zij de vaste zangeres van THE SKYMASTERS en startte ze haar professionele loopbaan, die al snel een internationaal karakter kreeg. Dat was te danken aan haar deelname aan het Festival de Canzone in Venetië.
De Nederlandse ploeg met Mieke Telkamp, Christine Spierenburg, Willy Alberti, Johnny Jordaan, Greetje Kauffeld en het orkest "De Zaaiers" olv. Jos Cleber won de eerste prijs; De gouden Gondel. Naar aanleiding van dit optreden van Greetje inviteerde de bekende Duitse orkestleider haar daarop voor een gastoptreden met zijn RIAS Big Band in Berlijn.
Andere musici met wie ze voor de Duitse radio - televisie en platenstudio's opnamen maakte waren Toots Thielemans, Caterina Valente, Paul Kuhn, Kurt Edelhagen, Sven Asmussen, Erwin Lehn, Horst Jankowski en Udo Jürgens.
In 1968 wilde ze haar horizon verbreden en volgde de grote stap naar de Verenigde Staten van Amerika. Ze werkte in Los Angeles en Las Vegas en was, samen met jazzsterren als Ray Brown, Herb Ellis en Oscar Castro-Neves coast to coast te zien in televisieshows van Joey Bishop
Terug in Nederland, in 1969, trad Greetje Kauffeld in het
huwelijk met producer Joop de Roo, die haar verder stimuleerde in
haar ontwikkeling naar het meer jazzy-repertoire. Door hem maakte ze
kennis met grootheden als Stan Getz, Phil Woods, Thad Jones en Niels
Henning Ørsted Pedersen die meewerkten aan haar cd "Some other
Spring" uit 1981.
Voordien had ze al platen gemaakt met onder andere Jerry van Rooijen / Rob Pronk ( And let the Music play) en met een combo onder eigen naam (He was a king uncrowned - a tribute to Clifford Brown)
Tot begin jaren 80 werkte Greetje Kauffeld door gezinsomstandigheden - 1n 1970 en 1972 werden respectievelijk dochter Nathalie en zoon Mark geboren - uitsluitend in de studio's van radio, televisie en platenindustrie.
In 1986 formeerde Kauffeld een bijzonder trio, slechts bestaande
uit stem, gitaar (Peter Nieuwerf) en saxofoon (Ruud Brink, later Jan
Menu) Zowel uit deze gedurfde formatie als uit het feitelijk
muzikaal resultaat blijkt haar eigenzinnigheid, haar lef en haar
terechte zelfvertrouwen. 
Op de cd's "The Song is You" en "On my Way
to You" (met uitsluitend teksten van Alan and Marilyn Bergman) is
te horen hoe haar sterke inlevingsvermogen in de songs tot op het
uiterste en met succes wordt beproefd. "Elk liedje is voor mij een
verhaal," zegt ze zelf. "Ik beleef de tekst die ik zing, ik kruip er
in zoals een acteur in zijn rol stapt" Deze krachtige identificatie
met de teksten die ze vertolkt is karakteristiek voor haar werk.
De daaruit voortkomende declamatie, de timing en frasering, scheppen
een intieme band met de luisteraar en creëren een afwisselende sfeer
van hevige emotie, meeslepende melancholie en relativerende
vrolijkheid. Ook als ze met grote orkesten optreedt weet de zangeres
de toehoorder, inclusief haar begeleiders, op deze wijze bij haar
songinterpretatie te betrekken
Vermeldenswaard is de realisatie van twee bijzondere cd's
"European Windows"uit 1992 en "The Real Thing" uit 1994. Voor de
eerste cd breidde Greetje Kauffeld haar trio uit met bassist Ruud
Ouwehand en drummer Hans Dekker en koos ze repertoire van
uitsluitend Europese componisten uiteenlopend van Kurt Weill, Michel
Legrand en Charlie Chaplin tot Paul McCartney en John Lennon. Op
"The Real Thing", met violist Armando en gitarist Maarten van der
Grinten, zingt ze duetten met Humphrey Campbell.
Naar aanleiding van haar veertigjarig vocalistenjubileum was er een
galaconcert met het Metropole Orkest olv Jerry van Rooijen in het
Muziekcentrum Vredenburg te Utrecht.
Er werden cd's uitgebracht met de RIAS Big Band van Jiggs Whigham en
het Metropole orkest, met als gastsolisten Stan Getz en Thad Jones.
Greetje Kauffeld kreeg de BIRD-Award van het North Sea Jazz
Festival, waar ze sinds 1982 inmiddels twintig keer heeft
opgetreden, en zij werd koninklijk onderscheiden: Ridder in de Orde
van de Nederlandse Leeuw.
De jaren nadien werd Greetje Kauffeld een nog meer gevraagde
zangeres in binnen en buitenland, zodat ze haar docentschappen aan
de Conservatoria in Zwolle en Hilversum moest beëindigen, pas sinds
2002 heeft ze zich weer beschikbaar gesteld als gastdocente aan het
Conservatorium van Amsterdam.
Een hoogtepunt uit het nieuwe millennium was de tournee "The Award
Winners" die zij met Willem Nijholt en The small Big Band van Johan
Plomp maakte, en waarin bekroonde Amerikaanse, Franse, Duitse en
Nederlandse songs werden gespeeld en gezongen.
In maart en april 2003 maakte ze een tournee door Duitsland met
Paul Kuhn & The Best, een theater programma rond zijn 75e verjaardag.
In 2004 ging zij opnieuw op tournee met het programma "Lieder, swing
und alte schlager - Bekannt durch Film, Funk, Fernsehen" met Bibi
Johns, Alice & Ellen Kessler, Chis Howland & Die Götz Alsmann Band.
De SuperAudio cd My shining Hour: Greetje Kauffeld salutes the
Centenary of Harold Arlen with The Paul Kuhn Quintet kan beschouwd
worden als een nieuwe parel aan de kroon van een van Nederlands,
internationaal bekendste zangeressen.
In Duitsland verschijnt eind 2006 bij uitgeverij MaveriX Verlag een kloeke autobiografie door en over Greetje Kauffeld: "Was für Tage....." geschreven in samenwerking met de journalist Ingo Schiweck uit Düsseldorf .
Dat betekent overigens geenszins dat haar carrière is afgerond.
In december 2006 was Greetje Kauffeld op tournee met de Duitse band Swingin'fireballs ter gelegenheid van de release van een Kerst-dubbel-cd.
In de eerste drie maanden van 2007 gaf zij in de JazzImpulse-serie
een aantal concerten in Nederlandse schouwburgen met het Cees
Slinger trio en Dig d'Diz.
En natuurlijk vierde zij haar vijftigjarig jubileum, op zondag 14 januari 2007 met een feestelijk concert in 't Spant te Bussum.
